
Iedereen heeft er al zin in, iedereen bereidt zich gedegen voor. In meer dan 50 landen werken groepen aan hun performance voor de World Gymnaestrada, die van 30 juli t/m 5 augustus 2023 in Amsterdam plaatsvinden. In een serie interviews met deelnemers en coaches praten we over hun betrokkenheid en passie voor het evenement. In aflevering 4: Hymy Larimo-Tullila uit Finland. Ze is choreografe en begeleidt een groep van ruim 300 meisjes van tussen de 12 en 17 jaar uit heel Finland.
Door Edward Swier
Het wordt, ze geeft het maar meteen toe, haar allereerste World Gymnaestrada. “Waarom? Geen idee eigenlijk. Want gymnastiek is al sinds jaren mijn lust en mijn leven. Pas in aanloop naar onze jaarlijkse nationale editie van 2021, een soort mini-Gymnaestrada zou je het kunnen noemen, waarvoor ik een choreografie had gemaakt ging het echt spelen. Daarvoor is het er gewoon nooit van gekomen.”
Finland komt in de zomer van 2023 met liefst 2400 gymnasten naar Amsterdam. “Een nieuw Fins record”, weet Hymy (38). Ze is dolblij van die uitzending deel te maken, met de Large Group Performance voor tienermeiden. “Het lijkt me, als nieuwkomer op dit evenement, geweldig om gymsporters vanuit de hele wereld te ontmoeten, plezier te maken en wil bovendien ons verhaal kunnen vertellen.”
Hymy is choreografe, al ruim 20 jaar. “Ik heb veel ervaring met kleine groepen, dit was een prachtige uitdaging. Vorig jaar, bij de demonstratie in Finland zelf, hadden we 500 meisjes. Daarvan gaan er pakweg 300 mee, en er zijn ook nog wat nieuwe gymnastes aangehaakt. Aan mij om de vloer opnieuw in te richten.”
Het verhaal van de Finse delegatie staat. Ze wil, in vijf minuten, het verhaal vertellen van én met de meisjes die ze meeneemt. “Het gaat over hun toekomst, over hun verhaal. Dat schrijven ze zelf, niemand anders. Echt, je kunt zelf je levensverhaal bepalen. Die lyrische boodschap hebben we verpakt in een, al zeg ik het zelf, schitterende demonstratie. Toch vind ik het wel spannend, omdat ik zo graag wil dat het idee achter het verhaal voor iedereen zichtbaar wordt. Het is een belangrijke boodschap.”
Ze moet hartelijk lachen als je haar vraagt hoe het is om te werken met 300 meisjes van tussen de 12 en 17 jaar. “Het is precies zoals je denkt dat het is. Ze zijn, hoe zal ik het zeggen, enthousiast. Het was de afgelopen drie jaar al enorm leuk”, aldus Hymy. Overigens kletst het gezelschap haar geenszins de oren van de kop, want de groep komt slechts zelden bijeen. “Al die meisjes wonen in verschillende delen van Finland. We hebben vorig jaar twee, drie keer gezamenlijk geoefend en zullen in aanloop naar Amsterdam ook nog maar één keer met z’n allen bijeen komen. Iedereen heeft duidelijke instructies ontvangen, op papier en via een video. We hebben, expres, voor niet te moeilijke bewegingen gekozen. Sommigen oefenen alleen, anderen in groepjes. We hebben geregeld online contact, bovendien is er in alle hoeken van het land begeleiding. De hulp van die coaches is natuurlijk onontbeerlijk. Ik ben hoe dan ook geenszins bang dat we geen geheel zullen vormen. Vorig jaar al ging het super, en het wordt alleen maar beter. Die meisjes zijn er ook allemaal heel serieus mee bezig.”
Dat de World Gymnaestrada een niet-competitief evenement is, heeft volgens Hymy ‘alleen maar voordelen.’ “Je hoeft niet bang te zijn dat iemand zich daarom minder zal inspannen, als gezegd zijn ze er heel serieus mee bezig. Tegelijkertijd zal iedereen zich, juist omdat er geen jury is om ze te beoordelen, veilig voelen. Dat is wat je wil op die leeftijd. Je wilt je veilig voelen, je in al je kwetsbaarheid tonen en mooi zijn. Daar word je sterk van als tiener.”
Als Hymy in haar vriendenkring verteld over haar betrokkenheid bij de aanstaande World Gymnaestrada probeert ze altijd haar eigen enthousiasme over te brengen. “Voor mij is de sport al zo lang de lust van mijn leven. En als choreografe vindt ik het prachtig om verhaaltjes te vertellen. Dat kunnen anderen soms nog wel begrijpen. Maar als ik vertel dat onze voorstelling vijf minuten duurt en we daarvoor meer dan een jaar oefenen en straks naar Amsterdam afreizen, snappen sommigen het toch niet helemaal. Als ik ze dan meegeef hoeveel plezier ruim 300 mensen hier het hele jaar door aan beleven, en hoeveel we er straks in Nederland willen vermaken, word je toch vaak beter begrepen.”